©
WARMTE
Soms pakken er wat wolken
boven mijn hoofd samen,
dan krijg ik de neiging
om de kraag op te zetten,
terug te trekken in
mijzelf,
en de wereld langs mij
heen te laten gaan.
De kilte van de najaarswind,
de kou van de eenzaamheid,
de bladeren die ook
aan het einde van hun leven zijn,
doen je verlangen
naar warmte en bescherming,
waar de herfst nu volledig
aan het uitpakken is.
Soms ontkom je niet aan
de herfst,
in welk jaargetij jij
je ook bevindt,
komt de winter ook al
eens om de hoek kijken,
en ben je koud en eenzaam,
leeg en verdrietig.
En dan ineens is er daar
die gouden straal,
glijdend uit de hemel
en komt op de grond tot stilstand.
Verwarmt je hart en
lichaam, raakt je in je binnenste,
laat je weer leven en
voelen.
Ik koester die momenten,
als ik weer word geraakt,
dan stel ik mijn ziel
en zaligheid open,
en laat de warmte naar
binnen stromen,
die warmte is de liefde
die ik voel,
liefde die ik krijg
van anderen.
Blijdschap en opluchting,
als je wordt geraakt door een zonnestraal,
als je de liefde van
naasten mag ontvangen,
en weet dat het vertrouwd
is en jij je veilig mag voelen,
Het ontroert en vertedert,
geeft kracht en ruimte,
maar bovenal vreugde,
van al die warmte
die ik voel.
© Aad
van Mil